حظّ کافی (ش.ش)
حظّ کافی (ش.ش) میزانی است در سبد دانش بشری و دلالت دارد به اینکه در هر عصری آنچه خداوند در سپهر معرفت رزق بشر فرموده برای اقامه حق و کسب کمال و تقرب، حد نصاب لازم را دارد و آنچه لازم بوده را بیان نموده است. اگرچه علم بشر اندک است اما به قائده لطف ،سپهر معرفت، هرگز از حجت خالی نمی ماند. و لکل قوم هاد … و یعفوا عن کثیر…
به عبارت دیگر کفایت کمیت دانش است در سبد دانش بشری و دلالت دارد به اینکه در هر عصری خداوند در سپهر معرفت رزق علمی بشر را بقدر کفایت می دهد تا حق را اقامه کنند و به خدای تقرب جویند و این مقدار حد نصاب لازم را برای اتمام حجت و کسب کمال دارد. اگرچه علم بشر اندک است اما به دلیل قائده ی لطف ، سپهر معرفت هرگز از حجت خالی نمی ماند. و لکل قوم هاد …
Visits: 296
سلام علیکم. آقای رجایی البته نگاه معرفت شناختی را در این جا دارید اما توضیح دهید فرق ان با قاعده لطف چیست؟
سلام حظ کافی محدود است در مباحث معرفتی و قاعده لطف اعم از مواد معرفتی است و شامل سایر اسباب هم میشود.
من هم متوجه نشدم چرا آیه آمده است.
سلام. مساله عفو با مساله کفایت خداوند این ارتباط را دارد که گناهان باعث می شود که رزق حداقلی هم دچار خدشه شود. اما عفو جاری خداوند(و یعفوا عن کثیر عفو جاری است) موجب حفظ حظ کافی می شود. مساله رزق لطیف است و فهم نکات آن ظرافت میخواهد.
آیا این عبارت بهتر نیست؟
کفایت کمیت دانش است در سبد دانش بشری و دلالت دارد به اینکه در هر عصری خداوند در سپهر معرفت رزق علمی بشر را بقدر کفایت می دهد تا حق را اقامه کنند و به خدای تقرب جویند و این مقدار حد نصاب لازم را برای اتمام حجت و کسب کمال دارد. اگرچه علم بشر اندک است اما به دلیل قاعده ی لطف ، سپهر معرفت هرگز از حجت خالی نمی ماند. و لکل قوم هاد …
سلام. بله. عبارت شما اضافه شد. سپاسگزارم.