سخت افزار (ش.ش / فر.ش) در فرهنگنامه رجاء معنای خاصی دارد:

 ♣ در معرفت شناسی (رجاء) هر آنچه وجود دارد، نه از آن جهت که از چیزی حکایت و به چیزی دلالت دارد ، سخت افزار نامیده می شود. اگر جهت دلالت کردن آن را در نظر بگیریم، نسخه است. مثلاً یک صندلی، قیچی، ماهواره، اتم، کرۀ زمین، بدن مادی و مثالی، روح، بهشت و جهنم و… سخت افزاراند. حتی وجود مثالی متصل و  منفصل هر دو سخت افزارند؛ مگر اینکه وجه محاکاتی آن ملحوظ شود. نرم افزار (نسخه) آن است وجه حاکویت در آن ملحوظ است، هر چه باشد. مثلاً اگر به جهت آیه بودن به هستی نگاه کنید، تمام گیتی نرم افزار قلمداد می شود. سپهر آفرینش، هم نرم افزار و هم سخت افزار است.

♣اما سخت افزار در فرهنگ شناسی، شامل نافرهنگ هایی است که بدست بشر ساخته شده باشند. پس صندلی، قیچی و ماهواره سخت افزارند اما اتم و کره زمین نه، مگر به طور استعاری. تمدن ها، آمیزه ای از  سخت افزارها ( خانه، شهر، صنایع و محصولات سخت) و فرهنگ هستند.

تعلّم (ش.ش / تعلیم و تربیت) از مشتقات استقاضه و طلب است. گرفتن نسخه از معلم و درک روح سپهر است، از سر طلب علم و نشاندن آن به ذهن و ضمیر و روع  و مشتمل بر مساعی آفاقی و انفسی و الهام و خلاقیت و استماع و نگارش و حفظ کردن و مراوده و مباحثه و…هم هست.  تعلم مدرسه ای در دانش سرا  جریان دارد. نگاه کنید به تعلیم.

♥ پیوند مرتبط

مدارس امروز خلاقیت را میکشد (ویدیو)

خواطر (ش.ش/ تعلیم و تربیت) مذموم آن از قبیل فضول و ما لایعنی و مولود توسعه اختیارات جند وهمی است. صورت ها  و توجه هایی است برای متعلم در حالی که نباید در مرتبه ی سپهری و وجودی  اینک اش به آن متصف باشد. شاید آن خواطر در مرتبه ی پایین تر، زاید نباشد.

مانند توجه به امور روزمره در حال نماز، یا توجه به امور روزمره برای اهل ذکری که مرتبه وجود ی اش بیشتر از چنین توجهی است. گو اینکه سنخ و طور توجه به امور عالم متفاوت است. اینکه امام علی در نماز به سائل توجه می کند و انگشتری  هدیه می دهد خواطر نیست. چون طور این توجه با مرتبه وجودی منافی نیست. عالم ربانی امور دنیا را تدبیر میکند اما خواطر را در تسلط خود دارد. 

خواطر محمود، همان الهام است.

ظلم (ش.ش / تعلیم و تربیت)  فعلی است از سوی متعلم که قلب خود را  به غیر خدا آلوده کند و جان را از شرافت و لیاقت کسب علوم بیندازد یا عمر هدر دهد، یا آداب تعلم نداند، یا معلم یا حاکم در تعلیم کوتاهی کند و مانند آن.

دانشسرا (@ ش.ش / تعلیم و تربیت) محلی است حقیقی یا مجازی که در آن متعلم (دانش پژوه) درس می خواند ،پژوهش می کند و تربیت می شود و عالم ربانی در آن تدبیر و سیاست  دارد. دانشگاه ها و حوزه های علمی مصداق ناتمام یک دانشسرا هستند. برترین دانشسرا، دانشسرایی است که امام صادق علیه السلام بنیان نهادند، همچنین دانشسرایی که امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف بنیان می کنند و موجب طلوع نور فاطمه زهرا سلام الله علیها می شوند. نگا. طلوع مهر (ش.ش)

 جستارهای وابسته

علم انسانی اسلامی

تولید علم

 دانسشرا

موجهیت دانسشرایی

علم انسانی

علم نارس

مدارس امروز خلاقیت را میکشد (ویدیو)