1

باور دینی (دین شناسی/ ش.ش)

باور دینی اعتقاد جازم به آن دسته از گزاره­ های دینی است که دین­داران بنا به فرخواست و اقتضاء گرویدن به دین، باید بطور ثابت و ابدی به آن گزاره ها، باور داشته باشند. مانند اصول و فروع دین: باور به یگانگی خداوند، نبوّت انبیاء، وجود فرشته و غیب، وجوب نمازهای روزانه و… (نگا. فهم های ثابت طلایی)

اما معرفت دینی، دربردارتر و عام ­تر است و علاوه بر باورها، دیگر آموزه های دین را هم شامل می­ شود. مانند درک و فهم بهتر از عالم و آدم با توجّه به منابع فوّار و مغذّی دین، همچنین مباحثی که صرف دفاع و تقریر معارف اولی دین می‌شود و مانند آن.




گفتمان / نظام گفتمانی (نسخه شناسی)

گفتمان / نظام گفتمانی (نسخه شناسی) نسخه ای از اندیشه ها و افکار است که مبتنی بر یک دکترین و اصول ارزشی پیکره بندی شده و احتمالاً در جامعه نخبگانی، اطراد و شیوع دارد. گفتمان ها، اگر چه نمود گفتاری و نوشتاری دارند اما لزوما در قالب نسخه ی گفتاری بروز نمی یابند و می توانند در سینما، معماری، نقاشی و… نیز خود را بنمایند.




خانواده مهدوی

خانواده مهدوی، (جا.ش ، مهدویت، ع.ت) خانواده ایست که علاوه بر همه آنچه دینداران واقعی باور دارند و انجام می¬دهند، چند اصل دیگر را نیز فراموش نمی¬کنند:

اصل اول: اتجاه مهدوی، یعنی در همه کارها؛ امامشان را درنظر می¬گیرند، عشق به همسر و فرزند و پدر و مادر، در پرتو عشق به امام زمان و ولی امر تعریف می¬شود. رفت و آمدها و رفتارها در خانواده¬ به عشق امام و با معرفت به امام گره می¬خورد. امام مهدی در گفتمان و رفتار خانواده آشکارا حضور دارد. همه اعضای خانواده در خدمت به هم، سبقت می¬جویند و می¬دانند چگونه امام مهدی را از خود خشنود نگه دارند. در خانواده مهدوی اگر تفریح و تفرج  هست، اگر شادی و اندوه هست، اگر زندگی در عصر ارتباطات و انفجار اطلاعات و حضور بیگانگان توسط رسانه ها در جامعه¬ای است که دجال و شیاطین بسیارند، اما هیچ چیز این خانواده را از امام خود غافل نمی¬کند و با استقامت در پی خدمت به امام خود می مانند و از شرور آخرالزمان با محبت به امام و دعا برای او ایمن می شوند.

اصل دوم: در خانواده ی مهدوی، دعا و استغاثه برای تعجیل فرج، یک امر مهم و اصولی است. افراد خانوده، شوق به ظهور امام دارند و می¬دانند امر ظهور، بر محور زمان شناور است و دعای بسیار، بسیار موثر است.

 




پرگویی بیمار (فر.ش)

پرگویی بیمار (فر.ش)اصطلاحی است فرهنگ شناختی، مردم شناختی و جامعه شناختی و به صفتی اشاره دارد که مردم و حتی نخبگان، بر اساس ارزش های بومی و فرهنگی گژتابیده، ده ها برابر مقدار کاری که لازم است انجام دهند، پیرامون آن حرف میزنند، تحلیل میکنند و متخاصم و مخاصم را منکوب میکنند. به جای اینکه مسیر مستقیم عمل را طی کنند و عینیت ها را بپذیرند، در ذهنیت خود سیر کرده و دایم دیگران را تحلیل میکنند.

✅ تورم شعار، برون فکنی و کم کاری و فقر اقتصادی در عین دسترسی به منابع ثروت طبیعی و… از نشانه ها و نتایج پرگویی شرقی است.

? نکته:

✅تبیین مسایل ارزشی و رسالات انبیاء ، در حد متعارف و نیز دفاع از ارزشها و پدافند متعادل، وراجی نیست.

✅ اسلامیت واقعی با روراجی جمع نمی شود؛ اما اسلام پرگوها، اسلامی است بدعت آمیز که خیلی گفته میشود اما چندان عمل نمیشود! و جنبه پدافند آن بیش از آفند آن است. اسلامی که در عربستان وجود دارد اسلام سرکوب است، روشنفکرمآبان هم غالبا به این بلیه دچار میشوند. اما در کل افتی در مردمان بسیار است.

لاف از سخن چو در تنوان زد وآن خشت بود که پر توان زد




کژکارکرد (ارت.ش)

کژکارکرد (ارت.ش) عبارت است نتایج نامطلوبی که یک پدیدۀ مطلوب و پسندیده، بواسطه اقتضائات وجودی و تحققی اش، به جای می گذارد. مثلا” در سیستم زبان بناچار متشابهات بوجود می آید، رسانه تصویری، کورتکس مغز را ضعیف می کند، سواد داشتن گاهی انسان را مغرور می نماید. کار در بازار انسان را از یاد خدا غافل می کند، قدرت و ثروت انبوه، فساد می آورد و… کژکارکرد غیر از«تالی فاسد» است و باید آن را  کنترل و اصلاح کرد. در دنیای مادی خیلی از کارکردها قرین کژکارکرداند و نزد عقلاء، موجب مخاطراتی می شوند.

 

 




موجهیت دانشسرایی (جامعه شناسی معرفت)


 

موجهیت دانشسرایی (جامعه شناسی معرفت) عبارت است وضعیتی برای نظریه که می توان آن را به مقبولیت نسبی (و غالبی) در جامعه نخبگانی و دانشسرا تعریف کرد. موجهیت دانشسرایی در روش شناسی، سرنوشت شناسی و بازشناسی تعامل علم ساختی نقش بنیادین دارد.

موجهیت دانشسرایی برای خوش بختی نظریه ها خوب است. اما ممکن است زندان اندیشه متعلم و محقق شود. مثلا رویکرد انسان گرایانه  یا پوزیتیویسم منطقی در بسیاری دانشسراهای دنیا زندان افکار شده است.

 


 

جستارهای وابسته

علم انسانی اسلامی
تولید علم
 دانسشرا
علم انسانی
علم نارس