تعلیم(ش.ش / تعلیم و تربیت)
تعلیم (ش.ش / تعلیم و تربیت) از مشتقات افاضه و نوعی فعل و شدن است و به معنای ایجاد صور و معانیِ سپهر معرفت در ذهن یا جان متعلم است. (اگر بر جان بنشیند تربیت است) تعلیم انبیاء در مقام بن مایه، از بالای سپهر به پائین است تا برسد به نسخه های نازل شده گو اینکه قرآن کتاب نبی اکرم نازل شده است و متعلم را بالا می برد (اقرأ و ارق↓) پس سیر آن در مقام تحقق از پایین سپهر است به بالا.
هدف تعلیم، انتقال متعلم از مرحله ای به مرحله دیگر است و مراتبی دارد ,گاه همان سیر در نسخ نازله است و گاه صعود به نسخ است که رو به وحدت دارد و گاه حشر با معانی ذهنی است و گاه فقط نسخه ها! و گاه هم با تزکیه و عشق یکی شود (متعلم علی سبیل نجات) تعلیم رسمی در دانش سرا است. نگاه کنید به تعلّم.
عَنِ النَّبِیِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ , قَالَ : ” یُقَالُ لِصَاحِبِ الْقُرْآنِ یَوْمَ الْقِیَامَهِ : اقْرَأْ وَارْقَ فِی الدَّرَجَاتِ , وَرَتِّلْ کَمَا کُنْتَ تُرَتِّلُ فِی الدُّنْیَا ؛ فَإِنَّ مَنْزِلَتَکَ عِنْدَ آخِرِ آیَهٍ کُنْتَ تَقْرَأَهَا ” .
♥ پیوند مرتبط
مدارس امروز خلاقیت را میکشد (ویدیو)
Visits: 178
سلام استاد. تعبیر فعل و شدن هم بر مطاوعه دلالت دارد و هم بر فعل متعدی. در حالی که به نظرم تعلم مطاوعه است و خودش متعدی نیست و مطاوعه و شدن دیگر فعل نیست. اما تعلیم فعل است و مطاوعه نیست. لطفا توضیح دهید.
سلام علیکم. تعلیم هم فعل است و هم مطاوعه. تعلیم فعل معلم و مطاوعه و علم پذیری متعلم هر دو است، تا تعلیم صورت پذیرد. علمته فتعلم. اما علمت فلم یتعلم را شاید بتوان مورد خدشه قرار داد. شما دقت خوبی دارید.